4de grote chemo
Woensdagochtend is het dan zo ver, de 4de zware chemo. Ik heb er niet echt veel zin in, en zeker nu niet, nu ik zo draaierig ben.
Ik ga 's morgens nog even douchen en moet me haasten om op bed te gaan liggen omdat ik bijna flauw val van de duizeligheid.
Met pak en zak vertrokken en na de bloedafname valt het verdict dat ik bloedarmoede heb, en op mijn vraag of de duizeligheid daar van komt, word volmondig jaaa geantwoord. Dus dat mysterie is ook weeral opgelost. Ze gaan me na de chemo een zakje bloed geven en morgen nog eentje.
Vermits er weer geen éénpersoonskamer vrij is lig ik op een tweepersoonskamer, maar het mevrouwtje waar ik naast lig is er vriendelijk. Ze krijgt na een uurtje te horen dat ze naar huis mag.
Voor de rest van de dag en nacht lig ik alleen, dus ik kom goed aan mijn rust.
Kort na de middag start de chemo en na een 2.5 uur zit alles erin. Na de chemo wordt er voor de 2de keer bloed getrokken voor een extra controle voor het donorbloed.
Ik kan een tijdje rustig slapen en krijg ook nog bezoek van Patricia en de psycholoog. Karin heeft ook nog even getelefoneerd, dus de namiddag is goed en snel voorbij gegaan.
Na het avondeten kwam het eerste zakje bloed dat er 2 uur over doet om in je lichaam te lopen. Regelmatig een controle van hartslag, bloeddruk en temperatuur, maar alles is in orde gebleven.
Na het bloed krijg ik nog een soort astronautendrankje, iets met veel mineralen, vitamienen enz.. in, omdat ik te weinig eet en al te veel ben afgevallen. Niet dat het kwaad kan dat ik zoveel gewicht verlies, maar het is niet op de juiste manier natuurlijk en het gaat te snel.
Het drankje was "vies", en ik heb het niet helemaal leeggedronken.
Ik heb nog even op de laptop gezeten en ben toen gaan slapen.
tot morgen voor het vervolg van vandaag!
Kris xxx
love you all!!!
donderdag 29 november 2012
woensdag 28 november 2012
De resultaten!
Een dagje later dan gepland, maar gisterenavond was ik te moe om nog te schrijven.
Maandagavond toen ik in bed lag, heb ik een kleine paniekaanval gekregen.Het piekeren en slecht slapen doen er natuurlijk geen goed aan. En dan begin je natuurlijk te denken aan "dood" gaan. Normaal gezien kan ik het dan redelijk goed relativeren, maar nu geraakte ik er niet uit. Je denkt dan aan de kinderen die je moet achterlaten en je taak als mama die echt nog niet klaar is.
Al een geluk dat ik zo een goed ventje heb en in zijn troostende armen ben ik terug wat tot rust gekomen.
Ik had ook schrik voor de resultaten van de scan, en vooral dat, als het resultaat slecht zou zijn, ik geen behandeling meer zou krijgen.
Uiteindelijk ben ik dan toch in slaap gesukkeld en 's morgens had ik er toch terug wat meer moed in.
Tegen 12.00 uur heeft mijn schoonzusje An me naar de oncoloog gebracht en nam ik zenuwachtig plaats in de wachtzaal. Ik was hypernerveus toen ik eindelijk bij de dokter mocht komen, maar hij stelde me direct gerust dat de scan erg goed was. Ik kan niet beschrijven hoeveel gewicht er van mijn schouders viel.
Mijn bloed was goed en de tumormarker was gedaald van 270 naar 75. Ik ben nog niet aan de magische grens van 35, maar hier ben ik al heel erg tevreden mee.
Sommige tumoren op de lever waren duidelijk kleiner geworden, maar weggaan zullen ze niet doen, daar moet ik me geen illusie over maken. Zolang ik ze kan bestrijden, zal ik het niet laten, dan kennen ze me nog niet!
Het ziek zijn en de ziekenhuisopnamens zijn het dan toch waard geweest. Ik had het vele erger gevonden dat na al die miserie er geen resultaat had geweest, nu weet ik tenminste waarvoor ik het gedaan heb.
Erg tevreden ben ik naar huis gebracht door Patricia, en ben ik als een blok in slaap gevallen in de zetel.
Iedereen die thuis kwam kreeg onmiddellijk het, voor mij, goede nieuws te horen en de sfeer was positief.
's Avonds een klein beetje gegeten en tegen 20.30 uur nog even naar Vanessa.
De catechese begint zondag en we hebben nog even besproken wat we gingen doen.
Terug thuis nog snel mijn valiesje gepakt voor de opname morgen voor de 4de grote chemo en dan in bed gekropen. Nog even liggen woelen, maar vele minder dan de dagen ervoor, en rustig in slaap gevallen.
Dikke kus en misschien tot later!
Kris xxxx
Love you all!!!
Een dagje later dan gepland, maar gisterenavond was ik te moe om nog te schrijven.
Maandagavond toen ik in bed lag, heb ik een kleine paniekaanval gekregen.Het piekeren en slecht slapen doen er natuurlijk geen goed aan. En dan begin je natuurlijk te denken aan "dood" gaan. Normaal gezien kan ik het dan redelijk goed relativeren, maar nu geraakte ik er niet uit. Je denkt dan aan de kinderen die je moet achterlaten en je taak als mama die echt nog niet klaar is.
Al een geluk dat ik zo een goed ventje heb en in zijn troostende armen ben ik terug wat tot rust gekomen.
Ik had ook schrik voor de resultaten van de scan, en vooral dat, als het resultaat slecht zou zijn, ik geen behandeling meer zou krijgen.
Uiteindelijk ben ik dan toch in slaap gesukkeld en 's morgens had ik er toch terug wat meer moed in.
Tegen 12.00 uur heeft mijn schoonzusje An me naar de oncoloog gebracht en nam ik zenuwachtig plaats in de wachtzaal. Ik was hypernerveus toen ik eindelijk bij de dokter mocht komen, maar hij stelde me direct gerust dat de scan erg goed was. Ik kan niet beschrijven hoeveel gewicht er van mijn schouders viel.
Mijn bloed was goed en de tumormarker was gedaald van 270 naar 75. Ik ben nog niet aan de magische grens van 35, maar hier ben ik al heel erg tevreden mee.
Sommige tumoren op de lever waren duidelijk kleiner geworden, maar weggaan zullen ze niet doen, daar moet ik me geen illusie over maken. Zolang ik ze kan bestrijden, zal ik het niet laten, dan kennen ze me nog niet!
Het ziek zijn en de ziekenhuisopnamens zijn het dan toch waard geweest. Ik had het vele erger gevonden dat na al die miserie er geen resultaat had geweest, nu weet ik tenminste waarvoor ik het gedaan heb.
Erg tevreden ben ik naar huis gebracht door Patricia, en ben ik als een blok in slaap gevallen in de zetel.
Iedereen die thuis kwam kreeg onmiddellijk het, voor mij, goede nieuws te horen en de sfeer was positief.
's Avonds een klein beetje gegeten en tegen 20.30 uur nog even naar Vanessa.
De catechese begint zondag en we hebben nog even besproken wat we gingen doen.
Terug thuis nog snel mijn valiesje gepakt voor de opname morgen voor de 4de grote chemo en dan in bed gekropen. Nog even liggen woelen, maar vele minder dan de dagen ervoor, en rustig in slaap gevallen.
Dikke kus en misschien tot later!
Kris xxxx
Love you all!!!
maandag 26 november 2012
Kakdag vandaag!
Pffff, weeral een zo goed als slapeloze nacht. Ik begin het echt beu te worden en het begint stilletjesaan op mijn gemoed te werken. Ondanks alles loopt de wekker toch om 6.30 uur af. Lloïc en Tanguy eruit gezwiert en dan terug in bed gekropen. Marc doet het ontbijt en brooddozen met hen, zodat ik nog even kan blijven liggen. Ik heb het nodig want ik ben geradbraakt. Ben uiteindelijk dan toch terug in slaap gesukkelt en heb tot 9.45 uur geslapen, maar op deze manier is het niet leuk meer.
Opgestaan met wat hoofdpijn, keelpijn en veel nies in de neus. Dus de verkoudheid waar Lloïc vorige week mee thuis gekomen is doet de ronde en ik stond natuurlijk op de 1ste plaats in de rij.
De duizeligheid was ook weer van de partij, dus veel doen zat er niet in.
Tegen 12.00 uur naar het ziekenhuis gereden voor de scan. Ze hebben maar 2 keer moeten prikken voor het infuus met de contrastvloeistof, dus dat viel ook weer mee. Niet dat ik veel gemerkt heb, want ik ben een beetje murw door slaaptekort, duizeligheid , verkoudheid enz...
Terug thuis tegen 12.45 uur en een beschuit gegeten. In de zetel gaan liggen en wat geslapen.
Nog een telefoontje gekregen van Patricia en de namiddag passeerde op een rustige manier. Als ik lig is de duizeligheid verdwenen, dus hangen we veel in de zetel.
's avonds toch een beetje kunnen eten, en voor de rest een rustige avond nu.
Ik hoop uit de grond van mijn hart dat ik eens goed kan slapen, maar ik zal het morgen zeker bespreken met de oncoloog. Desnoods moet hij maar een licht slaappilletje voorschrijven, want ik heb mijn nachtrust echt wel nodig. Maar ja die malende moter van piekeren zet je zo maar niet af.
Tot de volgende
Kris xxx
Love you all!!!
Pffff, weeral een zo goed als slapeloze nacht. Ik begin het echt beu te worden en het begint stilletjesaan op mijn gemoed te werken. Ondanks alles loopt de wekker toch om 6.30 uur af. Lloïc en Tanguy eruit gezwiert en dan terug in bed gekropen. Marc doet het ontbijt en brooddozen met hen, zodat ik nog even kan blijven liggen. Ik heb het nodig want ik ben geradbraakt. Ben uiteindelijk dan toch terug in slaap gesukkelt en heb tot 9.45 uur geslapen, maar op deze manier is het niet leuk meer.
Opgestaan met wat hoofdpijn, keelpijn en veel nies in de neus. Dus de verkoudheid waar Lloïc vorige week mee thuis gekomen is doet de ronde en ik stond natuurlijk op de 1ste plaats in de rij.
De duizeligheid was ook weer van de partij, dus veel doen zat er niet in.
Tegen 12.00 uur naar het ziekenhuis gereden voor de scan. Ze hebben maar 2 keer moeten prikken voor het infuus met de contrastvloeistof, dus dat viel ook weer mee. Niet dat ik veel gemerkt heb, want ik ben een beetje murw door slaaptekort, duizeligheid , verkoudheid enz...
Terug thuis tegen 12.45 uur en een beschuit gegeten. In de zetel gaan liggen en wat geslapen.
Nog een telefoontje gekregen van Patricia en de namiddag passeerde op een rustige manier. Als ik lig is de duizeligheid verdwenen, dus hangen we veel in de zetel.
's avonds toch een beetje kunnen eten, en voor de rest een rustige avond nu.
Ik hoop uit de grond van mijn hart dat ik eens goed kan slapen, maar ik zal het morgen zeker bespreken met de oncoloog. Desnoods moet hij maar een licht slaappilletje voorschrijven, want ik heb mijn nachtrust echt wel nodig. Maar ja die malende moter van piekeren zet je zo maar niet af.
Tot de volgende
Kris xxx
Love you all!!!
zondag 25 november 2012
St. Ceciliafeest.
Gisterenavond was het St. Ceciliafeest in het zangkoor. St Cecilia is de patroonheilige van de muziek, de instrumentenmakers en zangers. In november wordt ze herdacht en dan is het in vele koren een feestje, zo ook bij ons koor.
Elk jaar is het een andere thema-avond, en vermits we aan het werken zijn aan Il festino, was het dit kaar Italiaanse avond.
Het was een erg gezellige avond. Ondanks dat ik erg moe was en me niet ze erg schitterend voelde, heb ik er toch van genoten.
Bij het binnenkomen kregen we een lekker aperitiefje. Vermits ik bijna geen alcohol drink, is het voor mij een schweppes agrum geworden. Er stonden ook lekkere grissini's met ham en dat smaakte me al.
Enkele mensen van het koor hadden saus gemaakt en die werd ondertussen opgewarmd en de pasta al gekookt.
Voor we gingen eten was er een ludiek optreden van enkele koorleden en een korte toespraak van onze voorzitter.
Ik heb twee borden pasta gegeten, eerst met scampi diablo en daarna een bord met een lekkere vissaus.
Na de afruim en voor het dessert hebben de sopranen ook nog een kleine act gedaan.
De koffie was ondertussen gezet en het dessert stond klaar. Er was tiramisu, maar ik had geen trek meer en ben er niet zo een fan van, dus ik heb het bij een tas thee gelaten.
Er werd nog gezellig nagepraat en na de laatste opruim/afwas was het 12.30 en dus voor mij de hoogste tijd om naar huis te gaan.
Ik was erg moe en hoopte dus om vlug in slaap te vallen, maar het was weer hetzelfde liedje, draaien, woelen, en vooral piekeren. Ik heb het nog 2.30 weten worden, maar ik ben dan toch uiteindelijk in slaap gevallen. Ik hoop dat dit niet blijft duren, want ik begin stilletjesaan een wrak te worden. Ik zou graag een goede nachtrust hebben. Ik weet als ik dat aan de oncoloog zeg dat die me wel iets zal voorschrijven, maar ik wil voorlopig geen extra medicatie nemen. Ik krijg al genoeg rommel in mijn lijf.
Morgen moet ik onder de scanner en dinsdag weet ik het resultaat. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat er geen tumoren zijn bijgekomen in de lever, want anders weet ik het niet meer zo goed. Ik klamp me voorlopig vast aan het feit dat de tumormarker gedaald is.
Woensdag is het dan wer opname in het ziekenhuis voor de 4de grote chemo. Nu ik hem vorige ker zo goed doorstaan heb, heb ik er al wat meer moed voor, maar prettig is het toch niet. Al goed dat de verpleging erg tof en grappig is, zodat er op tijd en stond toch gelachen kan worden.
Tot de volgende allemaal!
xxx Kris
Love you all!!!!
Gisterenavond was het St. Ceciliafeest in het zangkoor. St Cecilia is de patroonheilige van de muziek, de instrumentenmakers en zangers. In november wordt ze herdacht en dan is het in vele koren een feestje, zo ook bij ons koor.
Elk jaar is het een andere thema-avond, en vermits we aan het werken zijn aan Il festino, was het dit kaar Italiaanse avond.
Het was een erg gezellige avond. Ondanks dat ik erg moe was en me niet ze erg schitterend voelde, heb ik er toch van genoten.
Bij het binnenkomen kregen we een lekker aperitiefje. Vermits ik bijna geen alcohol drink, is het voor mij een schweppes agrum geworden. Er stonden ook lekkere grissini's met ham en dat smaakte me al.
Enkele mensen van het koor hadden saus gemaakt en die werd ondertussen opgewarmd en de pasta al gekookt.
Voor we gingen eten was er een ludiek optreden van enkele koorleden en een korte toespraak van onze voorzitter.
Ik heb twee borden pasta gegeten, eerst met scampi diablo en daarna een bord met een lekkere vissaus.
Na de afruim en voor het dessert hebben de sopranen ook nog een kleine act gedaan.
De koffie was ondertussen gezet en het dessert stond klaar. Er was tiramisu, maar ik had geen trek meer en ben er niet zo een fan van, dus ik heb het bij een tas thee gelaten.
Er werd nog gezellig nagepraat en na de laatste opruim/afwas was het 12.30 en dus voor mij de hoogste tijd om naar huis te gaan.
Ik was erg moe en hoopte dus om vlug in slaap te vallen, maar het was weer hetzelfde liedje, draaien, woelen, en vooral piekeren. Ik heb het nog 2.30 weten worden, maar ik ben dan toch uiteindelijk in slaap gevallen. Ik hoop dat dit niet blijft duren, want ik begin stilletjesaan een wrak te worden. Ik zou graag een goede nachtrust hebben. Ik weet als ik dat aan de oncoloog zeg dat die me wel iets zal voorschrijven, maar ik wil voorlopig geen extra medicatie nemen. Ik krijg al genoeg rommel in mijn lijf.
Morgen moet ik onder de scanner en dinsdag weet ik het resultaat. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat er geen tumoren zijn bijgekomen in de lever, want anders weet ik het niet meer zo goed. Ik klamp me voorlopig vast aan het feit dat de tumormarker gedaald is.
Woensdag is het dan wer opname in het ziekenhuis voor de 4de grote chemo. Nu ik hem vorige ker zo goed doorstaan heb, heb ik er al wat meer moed voor, maar prettig is het toch niet. Al goed dat de verpleging erg tof en grappig is, zodat er op tijd en stond toch gelachen kan worden.
Tot de volgende allemaal!
xxx Kris
Love you all!!!!
zaterdag 24 november 2012
Het begint te beteren.
We zitten halverwege de chemo en er komt eindelijk wat verbetering. Het is zwaar geweest. Op 20 september heb ik de eerste chemo gekregen, die viel goed mee tot 's nachts. Hoge koorts gekregen en uiteindelijk toen vrijdagmiddag mijn temperatuur 40.5° was, begon ik toch wat ongerust te worden en heb ik naar de onco afdeling gebeld. Ik moest onmiddellijk via spoed binnenkomen. Uiteindelijk heb ik een dikke week in het ziekenhuis gelegen. Toen ik naar huis ging was ik nog niet helemaal beter, maar ik wilde echt niet meer blijven.
Heel die tijd heb ik me miserabel gevoeld, ik nam precies niet deel aan het leven. Ik vond het een beangstigend gevoel en vooral geen prettig gevoel.
Voor ik goed en wel gerecupereerd was, kwam de volgende grote chemo er weer aan.
Mijn schema bestaat namelijk uit: de 1ste week grote chemo (carboplatina en navelbine), de 2de week de kleine chemo (alleen de navelbine) en de derde week rust. En dan beginnen we weer vanvoor af aan.
De kleine chemo was weer geen probleem, maar ik had al wel schrik gekregen voor de volgende grote chemo.
Toen heb ik voorgesteld om met de volgende grote chemo, me ineens op te nemen in het ziekenhuis, zodat ik via de baxters ineens de juiste medicatie kreeg.De oncoloog vond het een goed voorstel en de derde chemo heb ik dus zo gekregen. De carboplatina was weer verlaagd, nu naar 450. Ik ben op vrijdag opgenomen en ik mocht zondag al weer naar huis. Ik heb er bijna geen last van gehad, alleen het misselijk gevoel. Maar tegen woensdag was ik terug beter. Dus uiteindelijk was dit een goede oplossing.
Afgelopen woensdag heb ik de kleine chemo gekregen (schema is was veranderd ondertussen) en volgende woensdag moet ik terug binnen voor de 4de grote. Langst de ene kant kijk ik er naar uit, want dan ben ik voorbij de helft, maar ik zie er ook verschrikkelijk tegen op. Ik ben het ziek zijn beu en wil eens even maet rust gelaten worden en geen dokters meer izn. Maar ik vermoed dat dat een utopie zal zijn.
Prettig weekend en tot schrijfs
love you all!!! xxxx
Kris
dinsdag 18 september 2012
Weer door de rollercoaster!
Ik weet het, er is lang niets meer geschreven, maar als alles ok gaat, dan verwaarloos ik het een beetje.
Ondanks dat er toch veel gebeurt is, is het er niet echt van gekomen om wat neer te schrijven.
Vermits de situatie sinds vorige week drastisch is veranderd, beginnen we er maar terug aan.
In juni na de onderzoekn, was het resultaat nog erg ok. Tumormarkerwaarde was erg goed, bloed was goed en de scan was ook ok.
Maar half juli begon ik wat pijn te krijgen in mijn zijde, en direct gingen er wel alarmbelltjes af, maar ik probeerde ze te negeren, met uitvluchten, spier verrokken, in de koude gelegen, enz...
Uiteindelijk ben ik dan in september terug onder de scanner gegaan en vorige week dan naar de oncoloog voor de resultaten. Die waren dus niet goed. HOi, hoi, hoi!
Er is een groter meta bijgekomen in de lever, de tumormarker was gestegen, en er is een vermoeden van uitzaaiingen in de botten.
Ik begin donderdag dus terug met chemo via baxter en na 3 sessies gaan ze een scan en botscan nemen om te zien of er wat vorderingen in zitten, dus keep your fingers crossed.
We spreken elkaar later wel!
xxx love you all !!!! Kris
vrijdag 2 maart 2012
Luierdagje.
Nu ik de titel lees, denk ik bij mezelf, precies of ze zit in de luiers, maar nee, nee, ik heb vandaag een rustig-aan-dagje gehad.
Er stond niets speciaals op de planning, dus vanmorgen, toen iedereen naar school, hoge school, unief od stage was heb ik 2 afleveringen van Dexter gezien. Daarna op mijn gemakje naar de winkel, brood gaan halen en in de ms mode een jeansrok en een vestje gekocht. In de winkel gingen ze ook van leverancier veranderen van de juweeltjes, dus de oude stonden aan 95 cent!!!!!! Normaal gezien koop ik niet echt van die dingen, maar dit kon ik toch niet laten schieten, hoe zou je zelf zijn!
Tegen 14.00 uur kwam Ariane langst met de "finca", de schattigste boxer van de wereld, en zijn we een wandelingeske gaan doen. Daarna nog een muntthee gaan drinken en tegen dat ik thuis was, druppelde iedereen zo stilletjesaan binnen.
Na het avondeten een afleveringeske van de voice gezien. Ik zie dat altijd wat later als ik tijd heb, daarmee dat ik wat achter sta, want ik heb niet veel tijd!!!!!!!
En nu sebiet ga ik nog een aflevering van komen eten zien, iets dat ik normaal niet opneem, maar deze week was het met een zekere Anouchka, en dat mens denkt dat ze het warm water heeft uitgevonden. Gewoon giere!
Hopelijk lig ik vandaag wat op tijd in mijn bed, want ik wil nog wat lezen. Stephen King ligt te wachten. In ben aan boek 7 (de laatste) van de de donkere toeren saga bezig en het is spannend.
Misschien tot morgen!
Toedeloe!!! Kris
Love you all!! xxx
Nu ik de titel lees, denk ik bij mezelf, precies of ze zit in de luiers, maar nee, nee, ik heb vandaag een rustig-aan-dagje gehad.
Er stond niets speciaals op de planning, dus vanmorgen, toen iedereen naar school, hoge school, unief od stage was heb ik 2 afleveringen van Dexter gezien. Daarna op mijn gemakje naar de winkel, brood gaan halen en in de ms mode een jeansrok en een vestje gekocht. In de winkel gingen ze ook van leverancier veranderen van de juweeltjes, dus de oude stonden aan 95 cent!!!!!! Normaal gezien koop ik niet echt van die dingen, maar dit kon ik toch niet laten schieten, hoe zou je zelf zijn!
Tegen 14.00 uur kwam Ariane langst met de "finca", de schattigste boxer van de wereld, en zijn we een wandelingeske gaan doen. Daarna nog een muntthee gaan drinken en tegen dat ik thuis was, druppelde iedereen zo stilletjesaan binnen.
Na het avondeten een afleveringeske van de voice gezien. Ik zie dat altijd wat later als ik tijd heb, daarmee dat ik wat achter sta, want ik heb niet veel tijd!!!!!!!
En nu sebiet ga ik nog een aflevering van komen eten zien, iets dat ik normaal niet opneem, maar deze week was het met een zekere Anouchka, en dat mens denkt dat ze het warm water heeft uitgevonden. Gewoon giere!
Hopelijk lig ik vandaag wat op tijd in mijn bed, want ik wil nog wat lezen. Stephen King ligt te wachten. In ben aan boek 7 (de laatste) van de de donkere toeren saga bezig en het is spannend.
Misschien tot morgen!
Toedeloe!!! Kris
Love you all!! xxx
donderdag 1 maart 2012
Siyahamba!
Hoi iedereen!
Ik hoor jullie al denken, siyahamba, wat is dat nu weer. Gene paniek, het is een liedje dat we zingen in het koor en ik word daar altijd erg vrolijk van. We hebben het vorige zomer leren zingen, voor we op koorreis naar Frankrijk gingen. Het is een Zulu liedje, met zo'n typische Afrikaanse sfeer (allez, naar mijn gevoel he). Mensen die daar niet vrolijk van worden, tja, dan weet ik het ook niet. We hebben het na de zomer terug moeten azfgeven, en toen dacht ik, wanneer zie ik dat nog eens terug?
Een tijdje geleden kregen we de vraag om de komende zondag te gaan zingen ergens in Schilde (ben weeral kwijt waar), en we hernemen een deel van ons repertoire van Frankrijk en jaja, dit lied zit er ook bij, dus ikke heel content!
Gisteren ben ik ook naar de kapper geweest. Mijn haar is gekleurd, dus ik ben geen grijze muis meer en er is toch een 6 cm afgeknipt. Ik kan nu een beetje beter de kale plek op mijn hoofd cammoufleren, dus dat is weeral meegenomen. Misschien dat er een foto volgt, maar dat moet ik nog efkes bezien, ik ben niet zo fotogeniek!
Vandaag hebben we het ook een beetje rustig gehouden. Ik ben nog wat stijf van de griep, nog een beetje hees, maar voor de rest voel ik me goed.
Deze avond ben ik ook nog naar de dwarsfluitles geweest. Volgende week hebben we een concertje en daar moet natuurlijk een beetje voor gerepeteerd worden.
En dan morgen (avond), begint het weekend. Wederom druk, maar gezellig.
dikke kus! Kris
love you all!! xxx
Hoi iedereen!
Ik hoor jullie al denken, siyahamba, wat is dat nu weer. Gene paniek, het is een liedje dat we zingen in het koor en ik word daar altijd erg vrolijk van. We hebben het vorige zomer leren zingen, voor we op koorreis naar Frankrijk gingen. Het is een Zulu liedje, met zo'n typische Afrikaanse sfeer (allez, naar mijn gevoel he). Mensen die daar niet vrolijk van worden, tja, dan weet ik het ook niet. We hebben het na de zomer terug moeten azfgeven, en toen dacht ik, wanneer zie ik dat nog eens terug?
Een tijdje geleden kregen we de vraag om de komende zondag te gaan zingen ergens in Schilde (ben weeral kwijt waar), en we hernemen een deel van ons repertoire van Frankrijk en jaja, dit lied zit er ook bij, dus ikke heel content!
Gisteren ben ik ook naar de kapper geweest. Mijn haar is gekleurd, dus ik ben geen grijze muis meer en er is toch een 6 cm afgeknipt. Ik kan nu een beetje beter de kale plek op mijn hoofd cammoufleren, dus dat is weeral meegenomen. Misschien dat er een foto volgt, maar dat moet ik nog efkes bezien, ik ben niet zo fotogeniek!
Vandaag hebben we het ook een beetje rustig gehouden. Ik ben nog wat stijf van de griep, nog een beetje hees, maar voor de rest voel ik me goed.
Deze avond ben ik ook nog naar de dwarsfluitles geweest. Volgende week hebben we een concertje en daar moet natuurlijk een beetje voor gerepeteerd worden.
En dan morgen (avond), begint het weekend. Wederom druk, maar gezellig.
dikke kus! Kris
love you all!! xxx
dinsdag 28 februari 2012
Moet er nog haar zijn!?
Het is geen zicht, echt niet. Een bijna halve kale kop. Vorige week in het weekje vakantie is het begonnen. Mijn hoofdhuid deed al enkele dagen pijn, en dan weet ik van de vorige keren dat het haar gaat lossen en dat was nu ook het geval. Ik borstelde dinsdagochtend mijn haar en grote plukken haar zaten in de borstel. Ik heb ze een dag of 3 regelmatig goed en lang geborsteld, want het deed wel goed als het eruit was, de pijn op mijn huid verdween, samen met het haar. Ik heb wel even staan twijfelen of ik er niet ineens alles zou afscheren, maar voorlopig ga ik het zo houden. We zijn nu een dikke week verder en ik kan de kale plek nog altijd wel camoufleren. Wat ik wel ga doen is naar de kapper gaan. Ten eerste om er toch een stukje af te laten knippen, met misschien een beetje meer volume en het toch te laten kleuren, want het grijs neemt de overhand!
Voor de rest heb ik vorige week een relaxte week gehad. Het was een chemovrije week en daar heb ik van genoten.
Op donderdagavond ben ik naar een Mylène avond geweest bij Hilde. Het was er ene met onderhoudsproducten. Vrijdagavond had ik er zelf ene, maar dan van de cosmetica en verzorgingsproducten. Het was heel gezellig. Er is voor een dikke €900.00 verkocht, dus dat was zeker niet slecht. De laatste gasten waren rond 1.30 uur weg, dus we hebben nog lang zitten tetteren. Ik was moe, maar plezant moe. Zondag ben ik dan nog met Tanguy naar de Canadien shop in Geel gereden voor zijn hockey gerief. En dan 's avonds voelde ik me niet zo lekker. Ik dacht eerst dat het was omdat ik weer aan de chemoweken begon, maar toen ik maandagochtend wakker werd voelde ik direct dat het griepachtige toestanden waren.
De combinatie griep en chemo zijn echt gene topper, maar nu (woensdag) ben ik koortsvrij, dus dat valt wel mee. Ik ben wel verschrikkelijk stijf en heb nog wat een hese stem, maar dat kan alleen maar sexy zijn.
Tot de volgende
groetjes Kris
Love you all!! xxx
Het is geen zicht, echt niet. Een bijna halve kale kop. Vorige week in het weekje vakantie is het begonnen. Mijn hoofdhuid deed al enkele dagen pijn, en dan weet ik van de vorige keren dat het haar gaat lossen en dat was nu ook het geval. Ik borstelde dinsdagochtend mijn haar en grote plukken haar zaten in de borstel. Ik heb ze een dag of 3 regelmatig goed en lang geborsteld, want het deed wel goed als het eruit was, de pijn op mijn huid verdween, samen met het haar. Ik heb wel even staan twijfelen of ik er niet ineens alles zou afscheren, maar voorlopig ga ik het zo houden. We zijn nu een dikke week verder en ik kan de kale plek nog altijd wel camoufleren. Wat ik wel ga doen is naar de kapper gaan. Ten eerste om er toch een stukje af te laten knippen, met misschien een beetje meer volume en het toch te laten kleuren, want het grijs neemt de overhand!
Voor de rest heb ik vorige week een relaxte week gehad. Het was een chemovrije week en daar heb ik van genoten.
Op donderdagavond ben ik naar een Mylène avond geweest bij Hilde. Het was er ene met onderhoudsproducten. Vrijdagavond had ik er zelf ene, maar dan van de cosmetica en verzorgingsproducten. Het was heel gezellig. Er is voor een dikke €900.00 verkocht, dus dat was zeker niet slecht. De laatste gasten waren rond 1.30 uur weg, dus we hebben nog lang zitten tetteren. Ik was moe, maar plezant moe. Zondag ben ik dan nog met Tanguy naar de Canadien shop in Geel gereden voor zijn hockey gerief. En dan 's avonds voelde ik me niet zo lekker. Ik dacht eerst dat het was omdat ik weer aan de chemoweken begon, maar toen ik maandagochtend wakker werd voelde ik direct dat het griepachtige toestanden waren.
De combinatie griep en chemo zijn echt gene topper, maar nu (woensdag) ben ik koortsvrij, dus dat valt wel mee. Ik ben wel verschrikkelijk stijf en heb nog wat een hese stem, maar dat kan alleen maar sexy zijn.
Tot de volgende
groetjes Kris
Love you all!! xxx
zaterdag 18 februari 2012
W-w-w-w-w-weekend!!!!
Oef de eerste 2 chemoweken zitten er bijna op, ik ben duchtig aan het aftellen! Gedurende de dag heb ik er niet zoveel last van, maar 's avonds ligt mijn maag toch serieus overhoop zenne. De laatste 2, 3 dagen was ik niet te genieten, maar de eerste hindernis is genomen. Het grootste probleem is het eten 's avonds, ik krijg geen hap door mijn keel, maar ik moet eten, want ik moet die verdomde pillen slikken. En ik kan u verzekeren dat geforceerd eten echt geen lachertje is.
In ieder geval ik ga er van genieten volgende week, GEEN verdomde pillen. Een ander vervelend ding is, dat op de bestraalde plek mijn haar pijn doet en ik weet van de vorige keren dat het dan gaat uit vallen. Ik ben wel blij dat het maar op een beperkte plek is, zo 'n 10 cm op 10 cm, en dat mijn haar van daarboven er wel wat over zal vallen, en ja, als het uit gevallen is plaats ik zeker een foto!
Ik ben vandaag wel naar het symfonisch orkest geweest, ze konden me blijkbaar toch niet missen hahahahaha. We hebben nieuwe stukken gekregen en voor mij was het echt zwemmen, maar dat zal wel beteren! (hopelijk)
Vanavond nog naar Ariane, naar Harry Potter 3 kijken. Ze had nog niets gezien van HP, dus proberen we elke week er ene te zien.
Morgen heeft Tanguy nog een vriendschappelijke match in Eeklo, dus die dag is ook weeral gevuld.
Voor iedereen nog een prettig weekend!
Lieve groeten Kris
love you all!! xxx
donderdag 16 februari 2012
Valentijn!
Ja ja, ik zit nog altijd in retard. Ik probeer bij te benen, maar het wil maar niet lukken. Niet dat er medisch iets is hoor, ik heb gewoon veel te veel te doen en veel te weinig tijd, maar ik vermoed niet dat ik de enige ben met dit "probleem".
Ik zit dus nu op dinsdag, op valentijndag. Niet dat we dat echt vieren, maar we kopen wel een attentie voor elkaar.
Ik heb dus een mooie bos bloemen gekregen van Marc. En voor mijn ventje ben ik een t-shirt en een hemd gaan kopen. 's Avonds moest hij terug gaan werken, want als je in een restaurant werkt, zit een vrije dag er niet echt in.
Niet getreurd, ik zat niet alleen. Ik heb bezoek gekregen van Sas en Wiske. Dat zijn 2 lotgenoten die ik heb leren kennen tijdens de oncorevalidatie. We hebben altijd veel lol gemaakt en hoewel we elkaar niet zo veel zien is de band wel hecht. Het was erg gezellig, maar ik was wel bekaf.
veel liefs Kris
love you all! xxx
Ja ja, ik zit nog altijd in retard. Ik probeer bij te benen, maar het wil maar niet lukken. Niet dat er medisch iets is hoor, ik heb gewoon veel te veel te doen en veel te weinig tijd, maar ik vermoed niet dat ik de enige ben met dit "probleem".
Ik zit dus nu op dinsdag, op valentijndag. Niet dat we dat echt vieren, maar we kopen wel een attentie voor elkaar.
Niet getreurd, ik zat niet alleen. Ik heb bezoek gekregen van Sas en Wiske. Dat zijn 2 lotgenoten die ik heb leren kennen tijdens de oncorevalidatie. We hebben altijd veel lol gemaakt en hoewel we elkaar niet zo veel zien is de band wel hecht. Het was erg gezellig, maar ik was wel bekaf.
veel liefs Kris
love you all! xxx
woensdag 15 februari 2012
Bestraling gedaan!
Ik weet het, ik sta wat achter, maar maandag heb ik mijn laatste bestraling gehad. Ik ben blij dat ik ervan af ben. Het idee dat het op mijn hoofd was, maakt me wel wat zenuwachtig. De bestraling zelf duurde maar een minuutje en ik heb altijd liggen tellen. Het verste dat ik geraakt ben is tot 55.
Ik heb mijn masker mee naar huis gekregen, en het zal zeker niet misstaan tijdens de halloweendagen!
Ik ben ook wel blij dat de trip naar Augustinus gedaan is, want voor de minuut bestraling ben je minstens 1.5 uur van huis weg en als ik dan thuis ben, dan ben ik meestal erg moe en dan doe je natuurlijk ook niet veel meer.
Zoals belooft hieronder enkele foto's van de bestraling.
Ik weet het, ik sta wat achter, maar maandag heb ik mijn laatste bestraling gehad. Ik ben blij dat ik ervan af ben. Het idee dat het op mijn hoofd was, maakt me wel wat zenuwachtig. De bestraling zelf duurde maar een minuutje en ik heb altijd liggen tellen. Het verste dat ik geraakt ben is tot 55.
Ik heb mijn masker mee naar huis gekregen, en het zal zeker niet misstaan tijdens de halloweendagen!
Ik ben ook wel blij dat de trip naar Augustinus gedaan is, want voor de minuut bestraling ben je minstens 1.5 uur van huis weg en als ik dan thuis ben, dan ben ik meestal erg moe en dan doe je natuurlijk ook niet veel meer.
Zoals belooft hieronder enkele foto's van de bestraling.
Op weg naar de bestraling.
Saturnus!
de mooi aangeklede muren
klaarzetten van het machien
klaar voor actie
goed vastgemaakt met het "mooie" masker
lieve groetjes Kris,
love you all!! xxx
maandag 13 februari 2012
Piep!!!!
love you all!!!
Oef!!! Een druk weekend is weeral goed gepasseerd! Vrijdagavond wat liggen oprommelen en een beetje gestreken. Zaterdag had Tanguy tornooi met de inline hockey. Hij speelt dit sinds september en is helemaal bezeten. Voor degene die niet echt weten wat het is, je kan het wat vergelijken met ijshockey, maar dan op inlineskates, en net iets minder agressief, alhoewel, met momenten.....
Ze moeten zich stevig inpakken om de kans op blessures te verminderen. In het begin moest ik hem wat helpen om alkes aan te krijgen, en ikke maar zweten, maar tegenwoordig doet hij alles alleen, mijne stoere sporter!
Ik ben zaterdagochtend niet naar het symfonisch orkest geweest, ik heb een keertje "gebrost". Ze zullen het ook wel kunnen zonder mij....lol.....
En terwijl ik zeker wist dat we niet voor 14.00 uur in de sporthal moesten zijn, heeft Tanguy het toch weeral klaar gekregen dat we om 12.45 uur vertrokken.
Veel te vroeg daar natuurlijk, maar dan heb ik nog samen met Diana de tafel voor de hotdogs, snoepjes en cakjes klaargezet. Om 14.30 uur begonnen de matchen. ze moesten er 3 spelen en ze zijn jammer genoeg, drie keer verloren. Van de laatste match was het spijtig. Ze speelden erg goed en vooral ze speelden goed samen en tot de laatste 3 minuten stonden ze voor en hebben dan op korte tijd nog 2 goalen tegen gekregen.Spijtig, maar verliezen hoort er ook bij en ze moeten dat uiteraard ook leren.
In de loop van de dag hebben de hotdogs, snoepjes en cakes goed verkocht, dus dat is allemaal ten voordele van de club he!
Na de opruim doodmoe naar huis en om 20.30 heb ik mij in de zetel genesteld. Tanguy ging nog naar Star Wars zien en ik heb veel donker beeld gezien (lees: in slaap gevallen). Gaëlle, Yannick, Isabeau en Lloïc waren niet thuis, dus het was voor de rest erg rustig.
Op zondag heb ik nog wat ruzie gemaakt met mijn wasmachine, en voornamelijk met de weeral bevroren watertoevoer! Ik heb het uiteindelijk dank zij een warmeluchtblazerke terug aan de praat gekregen. Voor de rest nog wat geluierd en in de namiddag even naar Inge. Ze had een handwerknamiddag, maar mijne kop stond er niet naar en ik ben dan ook maar een klein uurtje gebleven.
Tegen de avond kwam iedereen zowat terug thuis. Gaëlle van haar weekendwerk, Yannick van zijn weekje Frankrijk, Isabeau van haar leefweek op de scouts en lloïc van de scoutsvergadering. We zijn Chinees gaan halen en kmoet zeggen, het heeft goed gesmaakt!.
Veel liefs
Kris
Tanguy in actie! nr. 27
vrijdag 10 februari 2012
We zijn er weer.
love you all!! xxx
Het is 2 dagen wat minder geweest. Ik heb veel geslapen en mijn maag lag wat overhoop. Ik denk dat de combinatie van chemo en bestraling toch wat zwaar is.
Het kan natuurlijk ook zijn dat het psychisch wat begint door te wegen.
Ze hebben ook foto's getrokken, die zal ik straks proberen te posten. Voor de rest heb ik de laatste 2 dagen dus ook niet veel gedaan. Ik ben woensdagavond wel naar het zangkoor geweest, en dat verzet mijn zinnen toch wel een beetje. Er wordt regelmatig wat gelachen dus dat kan alleen maar goed doen.
Gisterenavond ben ik dan ook nog naar de dwarsfluitles geweest. We repeteren nu voor het klasconcert, maar ik was wel teutaf toen ik naar huis ging.
En dan vanmorgen de voorlaatste bestraling. Als ze beginnen, kan ik tot 53 tellen en dan is het al gedaan, zo vlug gaat dat dus. Daar ben je dan een half uur voor onderweg. Het zal een goede zaak zijn, als de bestraling hier in Klina er eindelijk door zal komen.
Na Augustinus nog even langst de Aveve. Ik moest nog wat materiaal hebben voor de cupcakes en dan nog even langst de Action.
De rest van de dag ga ik niet meer zo veel doen. cupcakes maken en nog even naar de winkel en wat rustenin de zetel.
Veel liefs, en een prettig weekend!
Kris
De cupcakes voor de sportiek spins, de inline hockey ploeg waar mijn jongste zoon Tanguy met mee speelt.
dinsdag 7 februari 2012
Pfffffffffffffffffffffffffffffffff.
Vanmorgen, nadat ik Tanguy naar school had gedaan, snel even langst de dierenarts om Filou op te halen. Hij heeft het goed doorstaan. De wondjes zijn helemaal proper gemaakt en hij heeft een spuit langwerkende (2 weken) antibiotica gekregen, dus geen gesukkel met pilletjes. Ik was wel 82.00 euro lichter, het kan er nog maar bij, joepie!
Voor de rest een rustige voormiddag gehad. Ik heb even moeten vechten met het washmachine (bevrozen leidingen), maar het is opgelost, en het draait weer op volle toeren.
Toen Gaëlle van school kwam, had ze een broodje voor me mee. Het heeft me goed gesmaakt. Ondertussen nog een afleveringetje van Terra Nove gezien.
Na het eten nog even gaan douchen. Haartjes wassen met babychampoo. Dit is minder agressief voor mijne schedel. Het is omdat ik op die plek bestraald ga worden, dat dit zo moet. Ik mag mijn haar ook tijdelijk niet meer verven, dus als je binnenkort een grijze muis over straat ziet lopen, .....that's me.....!
rond 13.15 uur was Gabriëlla er, en zijn we vertrokken naar Augustinus. Vermits ze hier in Klina nog altijd geen bestralingsapparaten hebben, is het elke dag een trip over de ring van Antwerpen naar Wilrijk. Al een chance dat ik deze keer maar 5 keer moet gaan en geen 25 zoals de vorige keren.
Het was druk op de autostrade. Blijkbaar waren er 2 vrachtwagens gebotst, maar we hebben niet stilgestaan. de grootste file was in de parking van Augustinus, probeer maar eens een parkeerplek te vinden op het spitsuur! Na 20 toertjes dan uiteindelijk toch een plekje gevonden. Snel naar binnen, want we waren al wat laat, maar ze vinden dat er niet zo erg, dat gaat er gewoon iemand voor. Even badgen om me aan te melden, een warm chocomelkske van de automaat gedronken en dan was het aan mij.
Ik lag weer onder de Saturnus. Elk bestralingsmachien heeft een naam van een planeet en voor mij was het de derde reeks onder Saturnus. Het was wel een beetje met een dubbel gevoel. Langst de ene kant weet ik dat het is om me te helpen, maar langst de andere kant kom ik er echt niet graag.
Ze hebben me geinstalleerd en dan mijn masker vastgemaakt aan tafel, en dan kunde dus gene millimeter bewegen he.
Na een paar minuutjes is de bestraling gedaan en mag je naar huis.
Bekaf ben je dan, allez ikke toch. Thuisgekomen direkt in bed en toch een dik uurtje geslapen.
's Avonds niet zoveel gegeten, maar ik moet wel iets binnen hebben, want ik moet die vettige pillen slikken.
Momenteel ben ik erg moe, en ik denk dat ik sebiet samen met Tanguy men bed induikel!
lieve groetjes, Kris
Love you all, xxx
maandag 6 februari 2012
Een bezinnigstekstje;
Ik sta aan de kust.
Ik zie een schip met volle zeilen
dat uitvaart naar de blauwe oceaan.
Ze is schitterend en vol kracht,
en ik sla haar gade totdat ze uiteindelijk
niet meer is dan een wit wolkje,
daar waar de zee en de lucht samenkomen
en in elkaar overgaan.
Dan zegt iemand naast me:
“Kijk ! Ze is weg!”
Ze is niet meer te zien.
Haar mast, romp en rondhout
zijn nog net zo groot
als toen ze bij mij wegging
en ze is nog net zo goed in staat
haar levende lading
naar haar haven van bestemming te varen.
Haar kleiner geworden formaat zit in mezelf, niet in haar.
En precies hetzelfde moment
waarop iemand naast me zei:
“Kijk! Ze is weg !”
zijn er aan de andere kant ogen die haar zien komen,
en andere stemmen die de blijde roep overnemen:
“Daar komen ze aan!”
En dat is sterven.
(Wayne Dyer)
Ik sta aan de kust.
Ik zie een schip met volle zeilen
dat uitvaart naar de blauwe oceaan.
Ze is schitterend en vol kracht,
en ik sla haar gade totdat ze uiteindelijk
niet meer is dan een wit wolkje,
daar waar de zee en de lucht samenkomen
en in elkaar overgaan.
Dan zegt iemand naast me:
“Kijk ! Ze is weg!”
Ze is niet meer te zien.
Haar mast, romp en rondhout
zijn nog net zo groot
als toen ze bij mij wegging
en ze is nog net zo goed in staat
haar levende lading
naar haar haven van bestemming te varen.
Haar kleiner geworden formaat zit in mezelf, niet in haar.
En precies hetzelfde moment
waarop iemand naast me zei:
“Kijk! Ze is weg !”
zijn er aan de andere kant ogen die haar zien komen,
en andere stemmen die de blijde roep overnemen:
“Daar komen ze aan!”
En dat is sterven.
(Wayne Dyer)
De start is genomen.
Vandaag was het dan zover. De eerste chemodag. nu met pillen i.p.v. een baxter, maar het is en blijft vettige chemo.
Na het ontbijt heb ik wat zitten staren naar de pillen, in de hoop dat ze zouden verdwijnen, maar helaas pindakaas, ik heb ze toch moeten inslikken.
Voor de rest van de dag geen problemen gehad. In de namiddag was het nog een vergadering van de kinderviering, en we hebben de vasten en Paasviering in elkaar gestoken.
's Avonds nog even met Filou (kat) naar de dierenarts, want hij had een lelijke wond op zijn hoofd en etter in zijn kaak zitten. Dat zijn natuurlijk de gevolgen van het matchogedrag dat hij hier vertoont in de buurt. Hij moet een nachtje blijven zodat de dierenarts hem in alle rust even in slaap kan doen om alles proper temaken, dan kan hij rustig de nacht door brengen, want hier in huis met nog 2 andere katten is dit minder het geval. Ik mag hem morgenvroeg gaan halen als ik Tanguy naar school heb gebracht. Hij krijgt ook nog een langdurig werkende spuit met antibiotica, omdat ik zo'n donkerbruin vermoeden heb dat het geven van pillen niet zo gemakkelijk zal zijn.
Na de dierenarts terug naar huis om te eten en de volgende 4 pillen te nemen.
Ondertussen nog een telefoontje van Sas, en dat is altijd plezant natuurlijk.
Nu even tijd om de blog wat aan te vullen en dan ga ik sebiet een verdiepeke naar boven, want ik ben uitgeteld. Ik ga misschien nog een aflevering van Terra Nova zien in bed, maar ik denk dat ik rap zal slapen!
Veel liefs, Kris!
Love you all! xxx
Vandaag was het dan zover. De eerste chemodag. nu met pillen i.p.v. een baxter, maar het is en blijft vettige chemo.
Na het ontbijt heb ik wat zitten staren naar de pillen, in de hoop dat ze zouden verdwijnen, maar helaas pindakaas, ik heb ze toch moeten inslikken.
Voor de rest van de dag geen problemen gehad. In de namiddag was het nog een vergadering van de kinderviering, en we hebben de vasten en Paasviering in elkaar gestoken.
's Avonds nog even met Filou (kat) naar de dierenarts, want hij had een lelijke wond op zijn hoofd en etter in zijn kaak zitten. Dat zijn natuurlijk de gevolgen van het matchogedrag dat hij hier vertoont in de buurt. Hij moet een nachtje blijven zodat de dierenarts hem in alle rust even in slaap kan doen om alles proper temaken, dan kan hij rustig de nacht door brengen, want hier in huis met nog 2 andere katten is dit minder het geval. Ik mag hem morgenvroeg gaan halen als ik Tanguy naar school heb gebracht. Hij krijgt ook nog een langdurig werkende spuit met antibiotica, omdat ik zo'n donkerbruin vermoeden heb dat het geven van pillen niet zo gemakkelijk zal zijn.
Na de dierenarts terug naar huis om te eten en de volgende 4 pillen te nemen.
Ondertussen nog een telefoontje van Sas, en dat is altijd plezant natuurlijk.
Nu even tijd om de blog wat aan te vullen en dan ga ik sebiet een verdiepeke naar boven, want ik ben uitgeteld. Ik ga misschien nog een aflevering van Terra Nova zien in bed, maar ik denk dat ik rap zal slapen!
Veel liefs, Kris!
Love you all! xxx
zondag 5 februari 2012
Zenuwachtig voor morgen
Morgen is het zover, dan start ik met de chemo-pillen. Gedurende 2 weken moet ik 8 (!) pillen per dag nemen, 4 's morgens en 4 's avonds. En dat voor een slechte pillenslikker, pfff....dat wordt op de tanden bijten. Gisteren heb ik even de bijsluiter gelezen, daar word je toch niet vrolijk van hoor.
Volgens de oncoloog zouden de bijwerkingen minimaal zijn, het grootste probleem zullen mijn handen en voeten worden. Na enige tijd kunnen er tintelingen in komen en een "voos" gevoel; Ik hoop in ieder geval dat ik nog dwarsfluit ga kunnen spelen.
Ziek zou ik er niet van mogen worden, dus keep your fingers crossed!
Na die 2 weken chemo heb ik een chemo-vrije week en dan beginnen we aan de volgende cyclus. Toen ik de oncoloog vroeg hoe lang ik dit moest nemen was zijn antwoord....lang....Dat is het vervelendste, je ziet dan het eind van de tunnel niet meer, en ik heb dit wel graag wat afgebakend.
Dinsdag start ik dan ook met bestralingen. Ik moet 5 dagen bestraald worden op mijn schedeldak. Daar zou ik alleen hoofdpijn van kunnen hebben, we zullen wel zien. Op de bestraalde plek kan ook mijn haar uitvallen, maar dat is niet altijd zeker, afwachten dus.
Ik hoop wel dat de combinatie chemo en bestralingen, niet te veel gaat worden.
Veel liefs!
Kris
Love you all!! xxx
Morgen is het zover, dan start ik met de chemo-pillen. Gedurende 2 weken moet ik 8 (!) pillen per dag nemen, 4 's morgens en 4 's avonds. En dat voor een slechte pillenslikker, pfff....dat wordt op de tanden bijten. Gisteren heb ik even de bijsluiter gelezen, daar word je toch niet vrolijk van hoor.
Volgens de oncoloog zouden de bijwerkingen minimaal zijn, het grootste probleem zullen mijn handen en voeten worden. Na enige tijd kunnen er tintelingen in komen en een "voos" gevoel; Ik hoop in ieder geval dat ik nog dwarsfluit ga kunnen spelen.
Ziek zou ik er niet van mogen worden, dus keep your fingers crossed!
Na die 2 weken chemo heb ik een chemo-vrije week en dan beginnen we aan de volgende cyclus. Toen ik de oncoloog vroeg hoe lang ik dit moest nemen was zijn antwoord....lang....Dat is het vervelendste, je ziet dan het eind van de tunnel niet meer, en ik heb dit wel graag wat afgebakend.
Dinsdag start ik dan ook met bestralingen. Ik moet 5 dagen bestraald worden op mijn schedeldak. Daar zou ik alleen hoofdpijn van kunnen hebben, we zullen wel zien. Op de bestraalde plek kan ook mijn haar uitvallen, maar dat is niet altijd zeker, afwachten dus.
Ik hoop wel dat de combinatie chemo en bestralingen, niet te veel gaat worden.
Veel liefs!
Kris
Love you all!! xxx
Weer een andere plaats om te bloggen.
Hoi iedereen,
Enkele van jullie zullen het wel weten, dat ik op FB een aparte pagina heb waar ik mijn verhaal een beetje kwijt kan.
Omdat er ook mensen zijn die geen FB hebben en ook een beetje willen volgen, maak ik ook nog een aparte blog aan, zodat met der tijd de blog op FB kan stoppen.
Veel liefs
Kris
Love you all! xxx
Enkele van jullie zullen het wel weten, dat ik op FB een aparte pagina heb waar ik mijn verhaal een beetje kwijt kan.
Omdat er ook mensen zijn die geen FB hebben en ook een beetje willen volgen, maak ik ook nog een aparte blog aan, zodat met der tijd de blog op FB kan stoppen.
Veel liefs
Kris
Abonneren op:
Posts (Atom)