Het begint te beteren.
We zitten halverwege de chemo en er komt eindelijk wat verbetering. Het is zwaar geweest. Op 20 september heb ik de eerste chemo gekregen, die viel goed mee tot 's nachts. Hoge koorts gekregen en uiteindelijk toen vrijdagmiddag mijn temperatuur 40.5° was, begon ik toch wat ongerust te worden en heb ik naar de onco afdeling gebeld. Ik moest onmiddellijk via spoed binnenkomen. Uiteindelijk heb ik een dikke week in het ziekenhuis gelegen. Toen ik naar huis ging was ik nog niet helemaal beter, maar ik wilde echt niet meer blijven.
Normaal gezien moest ik die week dan ook de volgende chemo krijgen, maar die hebben ze toen een weekje uitgesteld. De week erachter kreeg ik hem nog niet omdat de witte bloedcellen te laag stonden.
Heel die tijd heb ik me miserabel gevoeld, ik nam precies niet deel aan het leven. Ik vond het een beangstigend gevoel en vooral geen prettig gevoel.
Voor ik goed en wel gerecupereerd was, kwam de volgende grote chemo er weer aan.
Mijn schema bestaat namelijk uit: de 1ste week grote chemo (carboplatina en navelbine), de 2de week de kleine chemo (alleen de navelbine) en de derde week rust. En dan beginnen we weer vanvoor af aan.
Dus de tweede grote chemo gehad. De carboplatina was al gezakt van 900 ml naar 600 ml. Het ging weer goed tot 's avonds. Ik ben toen beginnen overgeven (donderdagavond) en uiteindelijk heb ik maandag totaal uitgeput naar de afdeling gebeld. Terug via spoed opgenomen en weer een week in het ziekenhuis. Opnieuw helemaal verzwakt, maar ook 12 kilo lichter (mag toch iets positiefs aan vast hangen he).
De kleine chemo was weer geen probleem, maar ik had al wel schrik gekregen voor de volgende grote chemo.
Toen heb ik voorgesteld om met de volgende grote chemo, me ineens op te nemen in het ziekenhuis, zodat ik via de baxters ineens de juiste medicatie kreeg.De oncoloog vond het een goed voorstel en de derde chemo heb ik dus zo gekregen. De carboplatina was weer verlaagd, nu naar 450. Ik ben op vrijdag opgenomen en ik mocht zondag al weer naar huis. Ik heb er bijna geen last van gehad, alleen het misselijk gevoel. Maar tegen woensdag was ik terug beter. Dus uiteindelijk was dit een goede oplossing.
Afgelopen woensdag heb ik de kleine chemo gekregen (schema is was veranderd ondertussen) en volgende woensdag moet ik terug binnen voor de 4de grote. Langst de ene kant kijk ik er naar uit, want dan ben ik voorbij de helft, maar ik zie er ook verschrikkelijk tegen op. Ik ben het ziek zijn beu en wil eens even maet rust gelaten worden en geen dokters meer izn. Maar ik vermoed dat dat een utopie zal zijn.
Prettig weekend en tot schrijfs
love you all!!! xxxx
Kris
Geen opmerkingen:
Een reactie posten